کد مطلب:50409 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

با توجه به اينكه ملائكه بعد زماني و مكاني ندارند نزول آنها در شب قدركه زمان معيني است چگونه تصور مي شود؟

الف) در اين سؤال نزول فرشتگان همسان با نزول و فرود آمدن باران كه سير مكاني از بالا به پايين است انگاشته شده است. در حالي كه نزول و مشتقات آن مانند انزال، تنزيل، تنزّل و... در غالب موارد به اين معنا استعمال نشده و معاني ديگري دارد. در مثل: 1- قرآن مجيد مي فرمايد: {A{/Bوَ إِنْ مِنْ شَيْ ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ {w1-13w}{I15:21I}/}A}، {V(حجر، آيه 21)V}. در اين آيه تنزيل به معناي آفرينش است و نزول اشياء از خزائن الهي چيزي جز آفرينش آنها نيست چه اين مسأله كاملاً بديهي است كه درختان، انسان ها و... از بالاي آسمان بر زمين فرو نمي بارند. 2- در مورد قرآن نيز نزول و مشتقات آن مكرر به كار رفته است. در اين موارد نيز روشن است كه قرآن از مكاني در بالا به زمين فرود نيامده، بلكه حقيقتي عِلوي داشته كه مرتبه به مرتبه تنزل يافته تا به وجود لفظي رسيده است. نحوه نزول ملائكه نيز احياناً چيزي متناسب با نحوه وجودي آنها است. ب ) همه فرشتگان در يك سطح وجودي نيستند، بنابراين چه بسا اين پندار كه همه آنان مجرد تام باشند خالي از اشكال نباشد. ج ) شب قدر يك شب بيش نيست، امّا در كل كره زمين يك شب كامل 36 ساعت مي باشد. همچنان كه يك روز كامل 36 ساعت است و هر زمان مفروضي، حدود نيمي از كره زمين را پاره هاي روز و نيمكره ديگر را پاره هاي شب مي پوشانند. بنابراين زماني كه در عربستان شب قدر مي شود، بخشي از ليلةالقدر است كه امتداد آن تا شبي كه در ايران مراسم شب قدر انجام مي شود، استمرار مي يابد. به عبارت ديگر همه شب ها و روزها همين حالت را دارند كه در عرض 36 ساعت به صورت متخالف و تدريجي كل زمين را پوشش مي دهند. از همين رو در روايات وارد شده كه فضيلت روز قدر، كمتر از شب قدر نيست.